ببار حضرت باران که تشنه ی آبماینجا محل تبلیغات شماست... نویسنده حسین محسنات در دوشنبه 10 فروردين 1394 | نظرات() ببار حضرت باران که تشنه ی آبم. عطش عطش، عطش عشق کرده سیرابم بسوز با تب تابم بسوز ای خورشید بتاب بر شب تارم بتاب مهتابم در این تلاطم دنیا منم چنان دریا که زیر و رو شده ی موج های گردابم تویی زلال تر از آب چشمه سار و منم که رو سیاه تر از آب روی مردابم پرنده ام که شکسته دو بال پروازم مهاجرم که زمین گیر فصل تالابم اسیر بادم و آتش و سینه چاک تبر درخت خشکم و در بند چند اربابم تو باب خلد برینِ خیال و طقُ الباب منم که خسته ز هرچه خیال نابابم تمام گردش هذیان ، تمام کابوسم تویی تو روزی بیدارها و من خوابم رها ز قید غزل صاف و ساده میگویم شکست خورده ی خویشم بیا و دریابم
تعداد بازديد : 1016
طراحی و کدنویسی : ثامن تم
Template By : Samentheme.ir
|